8:00 - 22:00

Ώρες Λειτουργίας Δευτ- Παρασκευή.

213 0266195

Τηλ. 24ωρης εξυπηρέτησης

Facebook

Instagram

Search
 

Συνταξιούχοι στα ναρκωτικά από κατάθλιψη

ΜΕΡΙΜΝΑ ΖΩΗΣ > Στήλες  > Απεξάρτηση  > Συνταξιούχοι στα ναρκωτικά από κατάθλιψη

Συνταξιούχοι στα ναρκωτικά από κατάθλιψη

Παλιοί χρήστες ξανά στον μηχανισμό της χρήσης

«Οι άντρες που έχουν χάσει την εργασία τους που είναι το επίκεντρο της ζωής τους, αναζητούν άλλους τρόπους αλλαγής της διάθεσης και ένας από αυτούς είναι η χρήση ουσιών»

Χρήση ελαφρών ναρκωτικών από ηλικιωμένα άτομα όπως η κάνναβη, αλλά και σκληρότερων όπως η κοκαΐνη και η ηρωίνη παρατηρείται και στην Κύπρο, εκτός από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Γερμανία, όπου ο αριθμός των συνταξιούχων που καταδικάστηκαν για χρήση ναρκωτικών διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία ξεπερνώντας τους 100 κάθε χρόνο.

Κληθείς από τη «Σ» να σχολιάσει ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel ότι στη Γερμανία παρατηρείται ραγδαία αύξηση των ηλικιωμένων που εθίζονται στα ναρκωτικά, ιδιαίτερα εκείνων που υπήρξαν χρήστες στα νιάτα τους ως «χίπηδες» και «παιδιά των λουλουδιών», ο επιστημονικός διευθυντής του ΚΕΝΘΕΑ νευρολόγος-ψυχίατρος Δρ Κυριάκος Βερεσιές υπέδειξε ότι το πρόβλημα στο νησί δεν είναι τόσο σοβαρό. Όμως, συνέχισε, «έχουμε τουλάχιστον 5-10 περιπτώσεις τον χρόνο, ατόμων άνω των 55 χρονών που άρχισαν να κάνουν χρήση παράνομων ναρκωτικών για πρώτη φορά και που τελικά κατέφυγαν κοντά μας για να απεξαρτηθούν από ουσίες όπως η ηρωίνη και η κοκαΐνη».

Πρόσθεσε ότι η προσπάθεια απεξάρτησής τους γίνεται συνήθως κάτω από την πίεση των συγγενών τους και αφού αντιληφθούν ότι η χρήση ουσιών δημιουργεί σε βάρος τους περισσότερες επιπλοκές, οικονομικές, νομικές, αλλά και κοινωνικές».

Χάπια και ψυχολογική εξάρτηση

Ο Δρ Βερεσιές υπέδειξε ότι το ρεπορτάζ του Der Spiegel αναφέρεται κυρίως σε άτομα που νωρίτερα στη ζωή τους είχαν κάνει χρήση ουσιών όπως κάνναβη, LSD, ηρωίνη, κοκαΐνη κτλ. και παρέμειναν ψυχολογικά εξαρτημένοι σε αυτές. Και πρόσθεσε: «Κάτω από στρεσογόνους παράγοντες όπως είναι η συνταξιοδότηση, η οποία επέρχεται μέσα σε ένα κύμα άλλων αλλαγών όπως η φυγή των παιδιών από το σπίτι, η ενδεχόμενη απώλεια του συντρόφου λόγω θανάτου ή διαζυγίου, η τοποθέτηση σε ένα γηροκομείο όπου η μοναξιά εξακολουθεί να είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ζωής, ο άνθρωπος δεν νιώθει καλά με τον εαυτό του και έτσι στο μυαλό του αρχίζουν να λειτουργούν οι μηχανισμοί που λειτουργούσαν πριν από χρόνια – ότι δηλαδή αν πάρει κάποια ουσία θα νιώσει καλύτερα.

Αν η ουσία αυτή μπορεί να είναι νόμιμη και όχι παράνομη όπως παλιά, ακόμα καλύτερα, γιατί δεν χρειάζεται ούτε πολλά χρήματα, ούτε η περιπέτεια της παράνομης χρήσης. Έτσι, δημιουργείται μια άλλου είδους σχέση, περισσότερο ψυχολογική παρά σωματική, με τη συστηματική λήψη χαπιών. Στην καθημερινή μας πρακτική ακούμε πολλούς ηλικιωμένους να λένε «αν το βράδυ δεν πάρω πανατόλ, δεν μπορώ να κοιμηθώ τη νύχτα».

Αντίδοτο η επικοινωνία

«Το 2000 όταν κάναμε την πρώτη παγκύπρια επιδημιολογική έρευνα, προέκυψε ότι υπήρχε χρήση κάνναβης από νεαρά άτομα μέχρι 30 χρονών, αλλά και από άτομα άνω των 55 χρονών. Πρόκειται για άτομα που στα νιάτα τους ήταν χρήστες, διέκοψαν για ένα διάστημα και επανήλθαν στη χρήση αργότερα.

Δεν είναι απόλυτο ότι κάποιος ηλικιωμένος που υπήρξε χρήστης στα νιάτα του θα επανέλθει στη χρήση, παρόλο που στο μέλλον θα έχουμε κι εμείς τέτοια φαινόμενα. Όμως δεν αποκλείεται να υπάρξουν περιπτώσεις που συνταξιούχοι να μπουν στη χρήση ναρκωτικών ουσιών για πρώτη φορά.

»Ποιο είναι το αντίδοτο; Να βρεθούν – όπως ισχύει και για τους νέους – κάποιοι πιο υγιείς τρόποι αλλαγής της διάθεσης, δηλαδή η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Αυτό αν το αντιληφθεί έγκαιρα η οικογένεια, θα μπορέσει να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά το ηλικιωμένο άτομο να μη φτάσει σε αυτό το σημείο».

Οι «τζιεγκιές» και ο εθισμός στην κωδεΐνη

Ερμηνεύοντας ψυχολογικά το φαινόμενο, ο Δρ Βερεσιές τόνισε ότι «είναι πολύ φυσικό τα άτομα της τρίτης ηλικίας να βιώνουν ιδιαίτερα μετά την συνταξιοδότηση καταστάσεις κατάθλιψης και άγχους. Ειδικά οι άντρες που έχουν χάσει την εργασία τους, που είναι το επίκεντρο της ζωής τους, αναζητούν άλλους τρόπους αλλαγής της διάθεσης και ένας από αυτούς είναι η χρήση ουσιών.

Βεβαίως όταν αυτές χορηγούνται με νόμιμο τρόπο και συχνά με τη βοήθεια γιατρού – πρόκειται συνήθως για αναλγητικά φάρμακα για αντιμετώπιση πόνων στα κόκαλα ή στη σπονδυλική στήλη, τις λεγόμενες «τζιεγκιές» – δεν προδιαγράφουν από την αρχή ότι θα λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως οπιούχα όπως η κωδεΐνη που είναι ισχυρό αναλγητικό και περιλαμβάνεται στις ουσίες αυτές, δημιουργούν εθισμό στον ασθενή. Γενικά η χρήση αυτών των φαρμάκων εξασφαλίζει ηρεμία, καλό ύπνο και απουσία πόνου».

www.veresies.com

Δεν υπάρχουν σχόλια

Σχολιάστε