Ο χρήστης θα επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία

Όταν συζητάμε για θεραπευτική προσέγγιση του προβλήματος της τοξικοεξάρτησης, συνήθως έρχονται στο μυαλό μας μονοδιάστατες λύσεις, είτε ιατρικές, είτε ψυχολογικές, είτε κοινωνικές. Όντας, όμως, ο κάθε άνθρωπος μια ξεχωριστή προσωπικότητα, στο πεδίο του οποίου λαμβάνει χώρα η εκάστοτε θεραπεία, ξεχωριστή πρέπει να είναι και η προσέγγιση για το καθένα. Αυτό δεν σημαίνει πως κάθε θεραπεία που υφίσταται στην ελληνική κοινωνία δεν πρέπει να έχει κανόνες, όρια και κανονικότητες. Όλα αυτά, όμως, πρέπει να προσαρμόζονται στην ελληνική πραγματικότητα.

Το ζήτημα της προσέγγισης της απεξάρτησης πρέπει να είναι πολυδιάστατο και να κινείται στο εξής τρίπτυχο: πρόληψη, ψυχολογική υποστήριξη, κοινωνική στήριξη – επανένταξη. Βέβαια, πριν από κάθε στάδιο απεξάρτησης προϋπάρχει η διαδικασία της αποτοξίνωσης, η οποία πρέπει με όσο το δυνατόν ανώδυνο τρόπο να βοηθά το χρήστη να περάσει στο επόμενο στάδιο της ψυχολογικής πλέον απεξάρτησης.

Αποτοξίνωση και απεξάρτηση, δυο όροι αλληλοσυμπληρώμενοι για την ομαλή ολοκλήρωση μιας θεραπείας. Δεν μπορούμε, λοιπόν, με τα σημερινά νούμερα που έχουμε σε χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών, να μιλάμε υπέρ ή κατά μόνο μιας θεραπείας. Η κοινωνία μας χρειάζεται όλων των παγκοσμίων μορφών θεραπείας για να μπορεί το κάθε εξαρτημένο άτομο, εφόσον έχει τη θέληση, να επιλέξει εκείνη που του ταιριάζει καλύτερα.

Εμμανουήλ ΚΟΥΚΙΔΗΣ, Κοινωνιολόγος.